Objekat je projektovan kao “grad u gradu” sa ukupnom površinom od 660.000 kvadrata, u kom će se smjestiti svjetska zajednica trgovaca dijamantima.
Objekat je veći od Pentagona, koji je do sada bio na tronu sa površinom od 620.000 kvadrata.
Objekat je veći od Pentagona, koji je do sada bio na tronu sa površinom od 620.000 kvadrata, a titulu najveće poslovne zgrade na svijetu nosio je 80 godina, zapravo od 1943. godine, od kada je izgrađen, piše Dezeen.
“Osnovni koncept Surat Diamond Bourse bio je stvaranje arhitekture koja će potpomoći najveću svjetsku zajednicu trgovaca dijamantima da se osnaži. Bilo nam je od vitalnog značaja da stvorimo zgradu koja odgovara njihovom načinu života i načinu na koji vode posao”, rekao je osnivač Morphogenesis, Sonali Rastogi.
To su pokušali da urade tako što su sproveli detaljne studije slučaja o tome kako je zajednica funkcionisala, bilo da se radi o neformalnim sastancima, preko obavljanja transakcije, pa sve do društvene interakcije zaposlenih i trgovaca.
Kako se navodi, ideja je bila da objekat bude “ikoničan, ali ne i nadmoćan”.
Objekat se sastoji od devet krila, kroz petnaest spratova, a svi su raspoređeni oko centralnog hodnika.
U okviru krila nalazi se 4.717 kancelarija za rad 67.000 profesionalaca iz oblasti rada sa dijamantima, uključujući i profesionalce koji se bave sječenjem i poliranjem, ali i trgovinom.
Kancelarije su veličine od 28 kvadrata do velikih otvorenih planova površine 10.500 kvadrata. U objektu se pretežno nalaze male kancelarije, održavajući razmere humanim i intimnim.
Štaviše, ove kancelarije su raspoređene unutar uskih osnova, što im omogućava da budu potpuno osvijetljene dnevnom svjetlošću.
Zgrada je projektovana tako da se do bilo koje kancelarije može doći sa bilo koje tačke ulaza na lokaciju u roku od sedam minuta.
Povezujuća centralna kičma, koja se sastoji od niza atrijuma pune visine, organizovana je tako da se u nju gleda sa balkona svih spratova. Ova „kičma“, odnosno centralni blok, se otvara na svom kraju u formi ventilatora, kako bi se omogućio protok vazduha u objektu.
Središnja cirkulaciona kičma tretirana je kao kanal za distribuciju resursa i kao društveni atrijum, za razliku od onoga što je mogao biti samo kao neupadljiv koridor.
Svi prostori se otvaraju ka ovoj centralnoj kičmi, omogućavajući slučajne interakcije.
Takođe, tu su i djelimično zatvorene kancelarije sa neformalnim otvorenim radnim prostorima, koji podsjećaju na tradicionalni način na koji su trgovci radili.
Pored mnogobrojnih kancelarija, objekat sadrži i zonu za ishranu zaposlenih, maloprodajni centar i zdravstveni klub, kao i konferencijske i banket prostore.
Između krila se nalaze dvorišta koja su u velikoj mjeri zasjenčena volumenom zgrade i predviđeno je da se koriste kao neformalni prostori za trgovinu i sastanke.
Krila zgrade od petnaest spratova visine su orijentisani u pravcu sjever-jug, kako bi se smanjio uticaj jakog sunca sa zapada.
Svaki od blokova ima potpuno zastakljene fasade, koje omogućavaju prodor prirodnog svetla u ovu džinovsku zgradu.
Dvorišta omogućavaju da svi poslovni prostori budu potpuno dnevno osvijetljeni, da podržavaju i način života trgovaca, uključujući i rekreativne aktivnosti, ali i otvorenu trgovinu koja postoji na tradicionalnim indijskim bazarima.
Krila zgrada su u najvećoj jmeri u eksterijeru izvedena u kombinaciji stakla i lokalnog bijelog pješčara Gwalior, dok je centralna „kičma“ izvedena od lokalnog Lakha crvenog granita.
Izbor živopisne crvene boje bio je rezultat želje da se primijenjeni materijali nabave unutar našeg ograničenog radijusa.
Lakha crveni granit je nabavljen lokalno iz radijusa od 300 kilometara, što je ispunilo predviđene kriterijume održivosti. Sunčevi zraci skladno sarađuju sa ovim materijalom, te se objektu daje snažan vizuelni identitet koji je ikoničan, ali ne i nadmoćan.
