Nije kao da je svaki Indijac koji krene na zapad neki genije. Kao prvo, ne dolaze svi da studiraju, a još manje studiraju STEM predmete ili idu u poslovne škole – dva uobičajena puta. Mnogi dolaze ne da studiraju, već samo da emigriraju, a čak i među studentskom i profesionalnom kohortom, mnogi odlaze u druge oblasti i rade anonimno.
Neki drugi su zaglavljeni u ćorsokaku i mnogo se trude da bi došli do pozicija srednjeg nivoa, a treći se jednostavno vraćaju kući u Indiju.
Ali čak i ako uzmemo u obzir sve ovo, postoji mali dio Indijaca koji su postali globalne ikone industrije, zahvaljujući upornosti su dostigli vrhunac globalnog korporativnog sveta, kojim su dugo dominirali zapadni ljudi. Naravno, neki od njihovih uspjeha – i brojeva – bili su preuveličani kao što je onaj koji tvrdi da 30 posto Fortune 500 ima indijske izvršne direktore.
Ali čak i da je 5 procenata (što bi ga činilo 25 generalnih direktora i bliže istini), to je izvanredno dostignuće za kohortu koja čini samo oko 1 procenat stanovništva SAD.
11 posto su imigranti
Prema analizi grupe Boardroom Insiders iz 2020. godine, otprilike 56 izvršnih direktora sa liste Fortune 500 (oko 11 posto) su imigranti. Oni dolaze iz 28 različitih zemalja, ali studija otkriva da je Indija Americi dala najviše izvršnih direktora – ukupno 10 u klasi kompanija F500 iz 2000. godine, a ne tako blisko slijede Italija (4), Velika Britanija (3) , Tajvan (3), Argentina (3) i Brazil (3).
Od tada ih je bilo još nekoliko, uključujući, nedavno, Paraga Agravala na Twitteru i Radža Subramanijama u FedEx-u, da ne govorimo o onima izvan Amerike, kao što je Leena Nair, koja je podignuta na čelo francuske luksuzne modne kuće Chanel.
Nekoliko njih je takođe odstupilo ili otišlo u posljednjih nekoliko godina – posebno Indra Nooii iz PepsiCo-a i Ajai Banga iz Mastercarda, obojica pioniri, ne samo zbog svog pola i religije (Banga je sik sa turbanom).
Sada se takođe protežu kroz industrije i sektore. Iako je uobičajena percepcija da su na visokom mjestu u tehnološkoj industriji (sa najslavnijim Microsoftovim Satjom Nadelom i Googleovim Sundarom Pičaijem), možete ih vidjeti u bankarstvu i finansijama, konsaltingu, medicini i farmaciji, modi i odeći, logistici i infrastrukture, pa čak i u maloprodaji.
Albertsons, drugu po veličini američku trgovinu namirnicama sa više od 2.500 prodavnica, sada vodi Indijanac Vivek Sankaran. Prošlog mjeseca, u jednoj od najvećih prekretnica za zajednicu, FedEx, globalna kurirska kompanija koja nikada nije imala generalnog direktora osim svog osnivača Freda Smita u 50 godina svog postojanja, unapredio je Raja Subramanijama u ugao.
Indijske žene su napravile senzaciju
Kao i u mnogim sferama, žene su beznadežno nedovoljno zastupljene u korporativnoj sferi, čineći samo 41 od 500 izvršnih direktora u Fortune 500. Ali čak i ovde, indijske žene su napravile senzaciju – vraćajući se na pionirski rad Indre Nooiija kao izvršnog direktora PepsiCo-a, razbijajući stakleni plafon za druge žene da prate. Godine 2020. Kanađanka Sonja Singal, rođena u Indiji, imenovana je za predsjednika i izvršnog direktora brenda odeće GAP.
Indijski izvršni direktori se ljuljaju – i vladaju
Mjesec dana kasnije, Reshma Kevalramani postala je prva žena izvršni direktor velike američke biotehnološke kompanije, Vertek Pharmaceuticals. Nedavno je Leena Nair, Keralitka koja je odrasla u Nagpuru, imenovana za šefa Chanel, francuske modne firme koju kontroliše porodica.
Naravno, nisu svi oni prožeti uspjehom i dobrom štampom. Krajem prošle godine, Vishal Garg, izvršni direktor kompanije za hipotekarne kredite Better.com, vrijedne više milijardi dolara, stekao je nadimak “prorok Zoom-a” nakon što je bezbjedno otpustio 900 zaposlenih preko Zoom poziva na Badnje veče. Drugi korporativni ljudi, posebno Rajat Gupta, bivši iz McKinseia, otišli su u zatvor zbog navodnih prekršaja.
Ali oni su više izuzetak nego pravilo. I upravo sada, indijski izvršni direktori se ljuljaju – i vladaju.
Dakle, koja je magična formula koja je uzdigla toliko rukovodilaca rođenih u Indiji ili indijskog porijekla u kancelariju na uglu? Ne postoji jedan odgovor na pitanje koje se još proučava.
Ovo je jedno od ponuđenih rješenja:
- Visoko obrazovanje je vrlo konkurentno i na engleskom jeziku
- Lokalna raznolikost priprema ih za prilagodbu drugačijim načinima razmišljanja
- Nepovoljni uvjeti tjeraju ih da se snalaze i da razvijaju sposobnost rješavanja problema
- Imaju analitički način razmišljanja i “znaju” s ljudima
- Njihova kultura potiče timski rad
