Među oboljelima od koronavirusa ranija fizička neaktivnost povezana je s mnogo težim simptomima i većim rizikom od smrti, pokazala je studija sa skoro 50.000 ispitanika zaraženih virusom.
Ljudi koji nisu bili fizički aktivni najmanje dvije godine prije pandemije imali su veće izglede za hospitalizaciju, liječenje na odjelu za intenzivnu njegu i smrt, objavili su naučnici u radu u časopisu British Journal of Sports Medicine, prenosi SEEBiz.
Kao rizik za teški oblik Covida-19, fizičku neaktivnost jedino su nadmašili starosna dob i ako je osobi transplantiran neki organ, utvrdila je studija.
U poređenju s drugim faktorima rizika na koje ispitanici mogu utjecati poput pušenja, pretilosti ili povišenog krvnog pritiska “fizička aktivnost najveći je faktor rizika u svim ishodima bolesti”, zaključuju autori.
Faktori rizika poput visoke životne dobi, muškog spola, dijabetesa, pretilosti ili kardiovaskularnih bolesti najviše su povezani s teškim oblikom bolesti, utvrdile su ranije studije, a dosad sjedilački način života nije bio obuhvaćen kategorijom faktora rizika.
Kako bi utvrdili povećava li pomanjkanje tjelovježbe i drugih fizičkih aktivnosti izglede za teški oblik bolesti, hospitalizaciju, prijem u odjel intenzivne njege ili smrt naučnici su proučili podatke o 48.440 odraslih osoba u SAD zaraženih Covidom-19 od januara do oktobra 2020. godine, koje su prije bile obuhvaćene raznim vanbolničkim programima.
Prosječna dob pacijenata bila je 47, a 60 posto bile su žene. Prosječno je indeks tjelesne mase bio 31 što je iznad praga za pretilost.
Oko polovine ispitanika nije imalo nikakvu drugu bolest poput dijabetesa, hronične plućne bolesti, bolesti srca, bubrega ili raka. Skoro 20 posto patilo je od jedne od tih bolesti, a više od 30 posto od dvije ili više.
Svi ispitanici su izvještavali o nivou tjelesnih aktivnosti najmanje tri puta u periodu od marta 2018. do marta 2020. godine u okviru vanbolničkih programa u koje su bili uključeni.
Oko 15 posto opisalo se kao neaktivno, što je značilo od 0 do 10 minuta fizičkih aktivnosti sedmično, skoro 80 posto kao djelomično aktivno s oko 11 do 149 minuta fizičkih aktivnosti sedmično i svega sedam posto bilo je trajno aktivno u skladu s nacionalnom zdravstvenim preporukama s više od 150 minuta fizičkih aktivnosti u toku sedmice.
Nakon što su u obzir uzeli utjecaj rase, dobi i drugih bolesti, fizički neaktivne osobe oboljele od koronavirusa imale su više nego dva puta veće izglede završiti u bolnici od onih koji su bili fizički najaktivniji. Imali su i 73 posto veće izglede završiti na bolničkim odjelima intenzivne njege te 2,5 posto veće izglede umrijeti od te bolesti.
U poređenju s pacijentima koji su bili povremeno fizički aktivni, neaktivne osobe imale su 20 posto veće izglede biti hospitalizirane, deset posto veće izglede za prijem u odjele intenzivne njege i čak 32 posto veće izglede za smrt.
Iako je veza statistički uvjerljiva, studija koja nije bila vođena kao kliničko ispitivanje ne može se smatrati direktnim dokazom da pomanjkanje fizičke aktivnosti izravno uzrokuje različite ishode kod oboljelih, ističu naučnici i dodaju da su zaključci i rezultat subjektivnih podataka koje su davali pacijenti što znači da treba uzeti u obzir i mogućnost utjecaja pristrasnosti.